ماده مخدر شیشه یا متامفتامین، یک ماده مخدر قوی است که میتواند تأثیرات جدی و گستردهای روی سلامت جسم و روان فرد داشته باشد. ما در این مقاله بعد از معرفی این ماده مخدر به علائم مصرف شیشه خواهیم پرداخت.
فهرست مطالب
ماده مخدر شیشه چیست؟
شیشه (متامفتامین) به عنوان یک ماده مخدر صنعتی بسیار قوی و اعتیادآور شناخته میشود. در طی سالها، این ماده مخدر با نامهای مختلفی مانند متامفتامین، شیشه کریستال و یخ هم شناخته شده است. در دوران جنگ جهانی دوم، شیشه توسط ارتش ژاپن به منظور افزایش تمرکز و انرژی سربازان ساخته شد. این ماده قدرتمند به سبب تأثیرات محرک بر روی سیستم عصبی مرکزی، باعث کاهش نیاز به خواب و غذا میشود. اما بعد از پایان جنگ جهانی دوم، شیشه به صورت غیرقانونی وارد بازار شد و مصرف آن در میان جامعه افزایش یافت.
میزان شیوع مصرف شیشه در جوامع مختلف وابسته به عوامل مختلفی مانند قوانین محلی، طرق تهیه و توزیع، آگاهی عمومی و میزان دسترسی به ماده مورد نظر است. آگاهی و آموزش درباره خطرات و عوارض مصرف شیشه از اهمیت بالایی برخوردار است تا افراد قادر باشند تصمیمات بهتری اتخاذ کنند و به سلامتی خود اهمیت بدهند. در طبیعت، اطلاعات و مطالعات بیشتری درباره استفاده از ترکیبات شیشه (متامفتامین) برای درمان برخی اختلالات به عنوان ماده تحت نظارت پزشکی وجود دارد. به عنوان مثال، ترکیبات شیشه ممکن است در درمان برخی از اختلالات بیش فعالی و نقص توجه (ADHD) یا نارکولپسی (بیماری خواب آلودگی مفرط) مورد استفاده قرار بگیرند.
متامفتامین، به عنوان یک ماده مخدر قوی، تأثیرات قابل توجهی بر روی سیستم عصبی مرکزی دارد. مصرف شیشه معمولاً باعث ایجاد حالات سرخوشی و هیجانزدگی در افراد میشود. البته، باید توجه کرد که مصرف شیشه به هر صورتی، همراه با عوارض جدی و خطرناکی برای سلامتی فرد همراه است و تأثیرات منفی آن در طولانیمدت و کوتاهمدت قابل مشاهده است.
مهم ترین علائم مصرف شیشه
آگاهی از علائم مصرف شیشه میتواند بسیار مهم و حیاتی باشد. اگر در اطرافیانتان علائم مصرف شیشه را مشاهده کردید، بهتر است سریعاً به متخصص مراجعه کرده و کمک حرفهای دریافت کنید.
بعضی از علائم مصرف شیشه شامل موارد زیر هستند:
عدم توجه به ظاهر و آراستگی شخصی:
فرد مصرف کننده شیشه به طرز چشمگیری بیتوجه به ظاهر خود، اهمیت کمتری به بهداشت شخصی و آراستگی شخصی نشان میدهد.
خارش زدن بیش از حد پوست و موی سر:
افراد مصرف کننده شیشه معمولاً احساس آرامش و خوشایندی را با خاراندن پوست و موهای سرشان تجربه میکنند. این عمل میتواند به شدت و بیرویه انجام شود و میتواند آسیب به پوست و موها ایجاد کند.
گشادی مردمکها و حرکات سریع چشم:
یکی از علائم مصرف شیشه، گشادی بیش از حد مردمکها در چشمها و حرکات سریع چشم است. این تأثیر دارویی روی سیستم عصبی مرکزی باعث ایجاد تغییرات در عملکرد چشمها میشود.
تغییرات غیرطبیعی در الگوی خواب:
افراد مصرف کننده شیشه ممکن است تجربه کننده تغییرات چشمگیر در الگوی خواب خود باشند، از جمله ناتوانی در خوابیدن به مدت طولانی و آسیب به کیفیت خواب.
حرکات تشنجی، لرز، تکانهای ناگهانی:
تأثیرات مخدر شیشه روی سیستم عصبی میتواند منجر به حرکات نامنظم، لرزش بدن و تکانهای ناگهانی شود.
تیک صورت:
مصرف شیشه میتواند منجر به تیک صورت و حرکات ناخواسته در صورت شود.
قرض گرفتن مداوم پول، فروش لوازم خانه یا دزدی:
مصرف کنندگان شدید شیشه ممکن است برای تأمین هزینههای مصرف مادهی مخدر، به طرق غیرقانونی نظیر قرض گرفتن، فروش لوازم خانه یا دزدی روی بیایند.
نوسانات خلقی و عصبانیت ناگهانی:
مصرف شیشه میتواند منجر به تغییرات شدید در خلق و خو و عصبانیت ناگهانی شود.
توهم زدن:
یکی از عوارض مصرف شیشه، تجربه توهمها یا واقعیت پنداری ناقص است که میتواند باعث اختلال در عملکرد روزمره شخص شود.
کاهش اشتها و کاهش قابل ملاحظه وزن:
مصرف شیشه معمولاً باعث کاهش شدید اشتها و بازنده شدن وزن میشود.
بیقراری و پرتحرکی:
افراد مصرف کننده شیشه معمولاً احساس بی قراری شدید، عصبانیت و پرتحرکی نمود میکنند.
پرحرفی و احساس فشار برای صحبت کردن:
یکی از تأثیرات شیشه بر روی سیستم عصبی مرکزی، افزایش تعداد صحبتها و احساس فشار برای صحبت کردن میباشد.
بهتر است در صورت مشاهده هر یک از این علائم مصرف شیشه، به متخصصان مشاوره مراجعه کنید، تا تشخیص صحیح را بررسی و در صورت لزوم، معالجه مناسب را دریافت کنید.
داشتن حس قدرت:
فرد مصرف کننده شیشه ممکن است حسی شدید از توانایی و قدرت فراطبیعی داشته باشد. این حس بیش از حد میتواند باعث رفتارهای خطرناک و پرخطر شود.
سوء ظن، بدگمانی (حالت پارانوئید):
مصرف شیشه ممکن است باعث ایجاد حالت پارانوئید در فرد شود. او ممکن است به طور غیرمنطقی به دیگران بدگمان شود و از توطئهها و تهدیدهای ذهنی درباره اطرافیانش پرخاشگر شود.
هذیان گویی و گفتار آشفته و بدون مفهوم:
یکی از تأثیرات مصرف شیشه، تحریک سیستم عصبی مرکزی است که میتواند منجر به هذیان گویی و گفتار آشفته و بدون مفهوم شود. افراد ممکن است در حین صحبت با دیگران سریع و غیرمنظم صحبت کنند و به طور مشخص فهم و درکی از صحبت خود نداشته باشند.
انجام تکراری یک فعالیت خاص:
مصرف شیشه میتواند باعث تمایل به انجام فعالیتهای تکراری و خودتکرار شود. برای مثال، فرد ممکن است برای ساعتها به تعمیر موتور سیکلت یا وسایل برقی مشغول شود و از انجام فعالیتهای متنوع صرف نظر کند.
اگر هر یک از این علائم مصرف شیشه را در اطرافیان خود مشاهده میکنید، باید فوراً اقدام به کمک حرفهای کنید. از متخصصان و مشاوران بهداشت روان حمایت و راهنمایی بگیرید و به فرد مصرف کننده و اطرافیانش حمایت کنید.
موضوعات مرتبط : راهنما و مشاوره ترک اعتیاد
چرا جوانان روی به مصرف شیشه می آورند؟
شیشه (مت آمفتامین) در واقع یکی از اعتیادآورترین محرکهای مصرف شده است. ویژگی اصلی آن احتمال بالای ایجاد اعتیاد است که به علت استفاده از دکسترو-مت آمفتامین در ترکیب مخدر شیشه و کریستال وجود دارد. دکسترو-مت آمفتامین فعالیتهای محرکی قوی را در مغز ارتقا میدهد و ترشح هورمون دوپامین را افزایش میدهد.
احساس لذت شدید و فوری که به همراه ترشح هورمون دوپامین همراه است، باعث گرایش بسیاری از نوجوانان و جوانان به مصرف مخدر شیشه میشود. این تجربه طولانیمدت لذت و احساس قدرت بالا میتواند به علت شیوع زیاد مصرف شیشه در این گروه سنی باشد. به دلیل احتمال بالای اعتیاد و عوارض جدی بهداشتی و اجتماعی مرتبط با مصرف شیشه، بسیار مهم است که آگاهی عمومی درباره خطرات آن افزایش یابد و برنامههای پیشگیری، آموزش و درمان مناسب فراهم شود.
محققان در مورد اعتیاد به شیشه، پدیدهای به نام “کاهش لذت مغزی” را تشخیص دادهاند. به دلیل تغییرات دائمی در مغز ناشی از مصرف مزمن شیشه، حس لذت و پاداش در افراد متأثر تخریب میشود. به همین دلیل، آنها برای تجربه لذت میبایست به میزان بیشتری شیشه مصرف کنند. در دوران حال حاضر، جوانان در رده سنی ۱۸ تا ۲۵ سال بزرگترین گروه مصرفکننده مخدر شیشه هستند. مصرف شیشه بهطور گسترده در مهمانیها و پارتیهای شبانه رایج است. بسیاری از افرادی که شبکار هستند، همچنین از شیشه برای مقابله با خوابآلودگی استفاده میکنند. مهم است که آگاهی نوجوانان و جوانان درباره خطرات و عوارض مصرف شیشه بالا برود و آنها را درمورد استفادههای سالم و مؤثر برای مقابله با احساسات ناخوشایند آموزش ببینند. به علاوه، ارائه منابع حمایتی و خدمات درمانی برای افرادی که با مشکل مصرف شیشه مواجه هستند، ضروری است.
مصرف شیشه چه عوارضی دارد؟
مصرف شیشه میتواند عوارض جدی و جبرانناپذیری بر مغز و سلامت فرد داشته باشد. عوارض این ماده بر مغز و جسم به دلیل ترکیبات معتادکننده و محرک قوی موجود در شیشه نسبتاً سریع و پایدار هستند، که باعث اعتیادزا بودن آن میشود.
علائم مصرف شیشه و عوارض مصرف شیشه شامل اثرات مختلفی میشوند، از جمله:
- اختلالهای خلقی و اضطراب
- افزایش خشونت و خطرپذیری
- افزایش سطح استرس و تنش
- پرخاشگری و عدم کنترل خشم
- مشکلات در تمرکز و حافظه
- افزایش خطر ابتلا به بیماریهای روانی و نورولوژیک
برای جلوگیری از آسیبهای ناشی از مصرف شیشه و از دست دادن سلامتی، اهمیت اطلاعات صحیح و آگاهی درباره عوارض و خطرات این ماده بسیار حائز اهمیت است. همچنین، در صورتی که خود یا افرادی در اطراف شما دچار مشکلات مرتبط با مصرف شیشه هستند، بهتر است به متخصصان مربوطه مراجعه کنید.
علائم مصرف شیشه بسیار است و این ماده میتواند میتواند سیستم سمپاتیک مغزی را فعال کند که تأثیراتی روی بدن دارد. برخی از علائم و تأثیرات مصرف شیشه شامل:
افزایش ضربان قلب:
مصرف شیشه میتواند باعث افزایش ضربان قلب شود. این یک علامت فیزیولوژیکی است که نشان میدهد سیستم قلبی-عروقی در تحریک قرار گرفته است.
گشادی مردمک:
مصرف شیشه میتواند منجر به گشادی مردمکها شود. این اثر روی سیستم عصبی مرکزی سبب افزایش اندازه مردمکها و عدم تناسب آن با شرایط نوری محیط میشود.
سرخی صورت:
مصرف شیشه ممکن است باعث سرخی و پررنگ شدن صورت شود. این تغییر رنگ پوست و صورت به دلیل تأثیر شیمیایی و عروقی مواد مخدر است.
تعریق:
یکی از عوارض مصرف شیشه، تعریق بیش از حد است. ممکن است فرد تحت تأثیر شیشه کاملاً عرق کرده و پوستش مرطوب شود.
لرزش:
مصرف شیشه میتواند باعث لرزش بدن شود. این لرزش ممکن است به صورت تکانهای جزئی تا لرزش شدید و عمومی ظاهر شود. علاوه بر این، مصرف شیشه ممکن است باعث کاهش نیاز به خواب، کاهش اشتها، افزایش تمرکز و انرژی موقت شود.
بسیار مهم است که در صورت مشاهده این علائم در خود یا در اطرافیان، فوراً به متخصص مراجعه کرده و کمک حرفهای دریافت کنید. همچنین، حمایت و پشتیبانی از فرد مصرف کننده و تأمین منابع درمانی و مشاوره نیز بسیار اهمیت دارد.
عوارض بلند مدت
علائم مصرف شیشه در کوتاه مدت میتواند عوارض فیزیکی و روانی جدی را به همراه داشته باشد. برخی از این عوارض شامل اضطراب، گیجی، بیخوابی، نوسانات خلقی و پرخاشگری میشوند. علاوه بر آن، مشکلات روانی از قبیل پارانویا، توهم دیداری و شنیداری و خیال شود نیز ممکن است رخ دهد.
اعتیاد به شیشه میتواند تأثیرات قوی بر روان و رفتار فرد داشته باشد و با استفاده مداوم، مشکلات روانی و شناختی عمیق تری را به همراه داشته باشد. توهمهای شنیداری و دیداری که شما اشاره کردید، به عنوان یکی از نشانههای جدی و مهم از اثرات ناخواسته اعتیاد به شیشه محسوب میشوند.
اهمیت اطلاع و آگاهی از این نشانهها و اعتراضات روانی ناشی از مصرف شیشه بسیار مهم است. ایجاد پشتیبانی و درمان مناسب با کمک به کارشناسان روانشناسی و متخصصین معتبر اعتیاد، میتواند به کاهش این عوارض و بهبودی روانی فرد کمک کند. عوارض منفی پس از ترک مصرف شیشه میتوانند به مدت طولانی و بلندمدت باقی بمانند. بهعنوان مثال، ممکن است برخی از اعتیادزاها پس از سالها هنوز در شخص باقی بمانند و موجبات بازگشت به مصرف مجدد را فراهم کنند.
تاثیر مصرف شیشه بر سیستم دوپامین
همچنین، سوء مصرف مواد مخدر شیشه میتواند سیستم دوپامین مغز را تحت تأثیر قرار داده و توازن آن را مختل کند. این میتواند منجر به مشکلات شناختی و عملکردی شود، از جمله کاهش در ادراک زبانی، کاهش در توانایی یادگیری زبانی، اختلال در تمرکز و حافظه، تغییرات در رفتار و کاهش سرعت حرکتی گردد.
بسیاری از اثرات بلندمدت علائم مصرف شیشه بر مغز و سیستم عصبی هنوز به طور کامل درک نشدهاند و تحقیقات بیشتری نیاز است تا بهترین روشهای درمان و پشتیبانی برای افراد متأثر تعیین شود. با این حال، ترک مستمر و به موقع از مصرف شیشه و درمان مناسب میتواند خطرات بلندمدت را کاهش دهد و به افراد کمک کند تا بهبود روانی و فیزیکی برابری را تجربه کنند.
مصرف شیشه میتواند منجر به تغییرات ساختاری در بخشهایی از مغز شود که تأثیر مستقیمی بر عملکرد عاطفی، شناختی، حافظه و تصمیمگیری دارد. استفاده مداوم از شیشه میتواند منجر به ضرر دایمی در مغز شود و آثاری درازمدت بر روی عملکرد شناختی و روانی فرد بگذارد. مطالعات نشان دادهاند که مصرف شیشه باعث افت توجه، افزایش اختلالات حافظه، نقص شناختی، کاهش توانایی تصمیمگیری موثر و افزایش خطر اختلالات روانی مانند افسردگی و اضطراب میشود. علاوه بر این، تحقیقات نشان داده است که استفاده مداوم از شیشه میتواند باعث کاهش حجم مغز و تغییر در عملکرد مشارکت کنندههای مختلف مغزی شود.
پادزهر مصرف شیشه
ارائه مشاوره رفتاری شدن، رفتاردرمانی، ترکیبی از مشاوره رفتاری و داروهای کمکی، و مشارکت در برنامههای تحت نظارت است. این درمانها معمولاً به منظور تغییر الگوهای رفتاری، افزایش مهارتهای مقابله، تقویت پشتیبانی اجتماعی و اعتماد به نفس، و بهبود کیفیت زندگی عمومی انجام میشوند.
درمانهای رفتاری میتوانند به عنوان راهکارهای کلیدی در افزایش شروع تغییر به سمت بهبودهای زندگی و بهرهوری اجتماعی کمک کنند. همچنین، پشتیبانی خانوادگی و انجام برنامههای تحت نظارت در جهت حفظ و بهبود نتایج درمان نیز بسیار مهم هستند.
درمان شناختی-رفتاری (CBT) یک روش موثر در درمان علائم مصرف شیشه است. این روش مبتنی بر تغییر الگوهای فکری و رفتاری است که باعث مصرف مواد میشود. برخی از راهکارهای CBT برای کمک به افراد برای جلوگیری از مصرف مواد شامل موارد زیر میشوند:
1. شناسایی موقعیتهای ریسکی: این شامل تشخیص و ارزیابی موقعیتها و عواملی است که ممکن است به مصرف مواد منجر شوند. با شناختن این موقعیتها، افراد میتوانند استراتژیهای اجتناب از آنها را یاد بگیرند.
2. مشوقهای انگیزشی: این شامل ایجاد مشوقها و پاداشها است که افراد را تشویق به عدم مصرف مواد میکند. این میتواند شامل تقدیر و پاداشهای مالی کوچک، کوپنها یا سایر امکانات باشد که افراد را تحریک به انجام رفتارهای سالمتر میکند.
3. تغییر الگوهای فکری: با تمرین فرد برای شناخت و تغییر الگوهای فکری منفی و انتقال به الگوهای مثبت، میتوان تفکر و نگرش افراد را درباره مصرف مواد تغییر داد.
4. مهارتهای مقابله: آموزش مهارتهایی مانند حل مسئله، مدیریت استرس، تفکر مثبت و تغییر رفتارهای مضر، افراد را در مواجهه با فرصتها و فشارهای مصرف مواد تقویت میکند.
جدیدترین پیشرفتها و رویکردها در درمان علائم مصرف شیشه در حال ادامه است و در حوزه توسعه درمانهای جدید برای اعتیاد به مت آمفتامین نیز تکیه میشود. استفاده از واکسنها و تحریک غیرتهاجمی مغز با استفاده از میدانهای مغناطیسی به عنوان روشهای درمانی نوین مورد بررسی قرار گرفتهاند.
همچنین، استفاده از تحریک غیرتهاجمی مغز با استفاده از میدانهای مغناطیسی (TMS) نیز یک روش جدید است. این فناوری قادر است بر روی ناحیههای مغزی خاصی تأثیر بگذارد و میتواند در کاهش رفتارهای معتادسازی و کنترل اعتیاد به مت آمفتامین مؤثر باشد. با این وجود، باید تا تکمیل تحقیقات و بررسیهای بیشتر منتظر باشیم تا درمانهای جدید به طور رسمی تأیید شوند و در دسترس عموم قرار گیرند. در حال حاضر، درمانهای رفتاری و مشاورهای که به طور کامل تحقیق شدهاند و اثبات شدهاند، بهترین گزینهها برای مدیریت و درمان اعتیاد به مت آمفتامین محسوب میشوند.
راه های جلوگیری از مصرف شیشه
ترک اعتیاد به شیشه یک فرایند حساس است و نباید به صورت خودسرانه و بدون مشورت با پزشک انجام شود. مراجعه به پزشک اولین گامی است که باید بردارید. پزشک شما با انجام معاینات و آزمایشهای لازم، شرایط جسمانی و وضعیت اعتیاد شما را بررسی میکند. براساس این اطلاعات، یک برنامه ترک و مداومتی برای شما تدوین میشود. همچنین، پزشک ممکن است داروهای لازم را به شما تجویز کند تا در فرایند ترک اعتیاد شما کمک کند.
مهم است که در طول برنامه ترک، مصرف شیشه به صورت ناگهانی قطع نشود. این میتواند منجر به عوارض جسمانی ناخوشایند شود. بهتر است برنامه ترک شما تحت نظر پزشک و با توجه به شرایط شما دنبال شود. علاوه بر مراجعه به پزشک، حمایت خانوادگی و پشتیبانی اجتماعی نیز در این فرایند بسیار مهم هستند. اعتماد به نفس، روحیه ارادهیابی و برنامهریزی مناسب نیز در ترک اعتیاد به شیشه بسیار اهمیت دارند.
خواب عمیق و دوره خماری، دو شرایط رایج در فرایند سم زدایی و ترک مت آمفتامین هستند. در این فرآیند، بدن به تنظیمات جدیدی عادت میکند و از وابستگی به مت آمفتامین استقبال نمیکند. در طول دوره سم زدایی و ترک مت آمفتامین، ممکن است فرد نیاز به خواب عمیق بیشتری داشته باشد. این موضوع معمولاً به دلیل خستگی و افزایش استراحت بدن به علت تغییرات شیمیایی در سیستم عصبی مرکزی طی فرآیند ترک مربوط میشود. این خواب عمیق معمولاً در حدود 1 تا 3 روز ممکن است طول بکشد.
پس از دوره خواب عمیق بعد از مشاهده علائم مصرف شیشه، ممکن است فرد دچار دوره خماری و کاهش انرژی شود. این شرایط عموماً به دلیل تأثیرات ضربههای سمی مت آمفتامین بر مغز و سیستم عصبی مرکزی رخ میدهند. این دوره خماری ممکن است با افسردگی، خواب زیاد، خستگی و عدم تمایل به فعالیت همراه باشد.
قطع مصرف شیشه به صورت ناگهانی
درست است که قطع مصرف شیشه ممکن است باعث از دست دادن آب و املاح زیادی از بدن شود و شرایطی مانند ضعف جسمی و روحی شدید ایجاد کند. همچنین، در دوره خماری و ترک شیشه ممکن است علائم و عوارضی متناسب با این فرآیند رخ دهد. اما ادامه مصرف شیشه به عنوان راهی برای بهبود حال خود توصیه نمیشود. بازگشت به مصرف مت آمفتامین تنها باعث استمرار و تشدید وابستگی و عوارض آن میشود و ریسک تشدید مشکلات جسمی و روحی را افزایش میدهد. ترک مواد مخدر همیشه یک فرآیند چالش برانگیز است و ممکن است زمان زیادی را برای بازگشت به حالت طبیعی و بهبود کامل در نظر بگیرد.
مدت زمان دوره خماری و ترک علائم مصرف شیشه برای هر فرد ممکن است متفاوت باشد و بستگی به شرایط جسمی و روانی فرد دارد. مهم است که در این دوره تحت نظر پزشک و روانشناس قرار بگیرید و راهنماییهای آنها را رعایت کنید. تغذیه مناسب و مراقبت از خودتان نیز برای بهبود حالت جسمی بسیار اهمیت دارد.
دوره محرومیت مصرف شیشه
علائم جسمی ترک شیشه ممکن است در طی یک هفته پس از آخرین مصرف به اوج برسند و سپس کاهش یابند. اما ترک ذهنی و روانی ممکن است به مدت طولانیتر، شامل ماهها، ادامه داشته باشد. همینطور، یکی دیگر از دلایل ضرورت پشتیبانی پزشکی و روانشناختی حین فرآیند ترک شیشه است. درمان اعتیاد به شیشه و دوره محرومیت در واقع یک فرآیند چالش برانگیز است و نیاز به حمایت و مراقبت مناسب دارد. محرومیت از مصرف شیشه به مدت یک تا سه ماه برای تسکین و متابولیسم بدن ضروری است. در این دوره، بیمار به هیچ شکلی نباید شیشه مصرف کند.
در دوره محرومیت شیشه، ممکن است فرد با رفتارها و واکنشهای هیجانی نامناسب روبرو شود و احساسات ناهنجاری مانند افسردگی یا اضطراب داشته باشد. همچنین، در برخی موارد احتمال بروز خودکشی وجود دارد، بنابراین نیاز به مراقبت و پشتیبانی حین این دوره بسیار مهم است.
میل به مصرف مجدد در این دوره بسیار زیاد است و نیاز به استراتژیهای مناسب برای مقابله با این وسوسه و استدلال برای جلوگیری از بازگشت به اعتیاد وجود دارد. مراجعه به یک مشاور و روانشناس مختصص با تجربه در حوزه اعتیاد میتواند در این زمینه به شما کمک کند. این متخصصان میتوانند به شما راهنماییها و راهکارهای موثر برای کنترل و مدیریت وسوسه را آموزش دهند و به شما در تقویت و حفظ تحصیلات روانیتان کمک کنند. هدف ترک مصرف شیشه، ایجاد تغییرات بنیادی در عوامل روانی مصرف شیشه است و یادگیری استراتژیهای موفق برای مدیریت و کنترل وسوسه به شما کمک میکند. برای موفقیت در این دوره، حمایت و راهنمایی متخصصان حرفهای از اهمیت بالایی برخوردار است.
